HEDİYE EROĞLU

Mersin Büyükşehir Belediyesi tarafından “Herkes Koşar Mersin’e” sloganıyla düzenlenen 5. Uluslararası Mersin Maratonu, yaşanan aksaklıklar, özensiz organizasyon, eksiklikler ile spor camiasından geçer not alamadı.

Maratonun liyakat yoksunu maratonun eksiklikleri bu kadar da olmaz dedirtti! Gazetemiz köşe yazarlarından önemli spor insanı Suat Özdal’a ulaşan bilgiler ışığında derlenen verilere göre maraton uluslararası arenada artık tercih dahi edilmeme riski ile karşı karşıya…

MARATON AÇIK ÖĞRETİM SINAVI İLE ÇAKIŞTI

Seneye başarının daha da arttırılması amacıyla giderilmesi gereken eksiklikleri sıralayan Özdal öncelikle, organizasyonun açık öğretim sınavları ile çakışmasını eleştirdi.

Özdal, “Maraton tarihi belirlemeden önce yürütme kurulu sınav tarihleri, önemli günler, diğer maratonların tarihleri ve metrolojiden hava şartları ile ilgili istatistiki bilgiler alınır ve tarih buna göre belirlenir. Bunu niye anlattığımı anlamışsınızdır. Öğrenciler ve çocukları sınava giren ailelerin tepkisi vardı” dedi.

MADALYALARA 10 ÜZERİNDEN 1 PUAN

Organizasyondaki en önemli eksikliklerden biri olarak kamuoyunda çok sayıda eleştirinin gündeme gelmesine neden olan madalyaların özensiz oluşu ve sticker yapıştırılmasına Özdal’dan da eleştiri geldi. Suat Özdal, “Madalyanın özensizliği ve madalyaya sticker yapıştırılması (yarış gurupları madalya için (10 üzerinden 1 puan vermişler…) Bu madalyalar sponsor aracılığıyla yaptırılabilirdi. Çünkü madalya ortaya koyulan emek sonrasında maratonculara verilen değerdir. Kendilerinin oluşturduğu küçük müzelerine götürür asarlar.

Ayrıca Türkiye’de her maratonda dereceye girenlere kupa verilir. Ama ne Tarsus ne Mersin Maratonunda verilmedi. Gözden kaçan; maratoncuların çoğu, kulüpleri adına maratona katılım sağlar ve kupaları kulüp müzesine teslim ederler” diye konuştu.

ÇİP SORUNU YAŞANDI, KİT ÇANTASI EKSİKTİ

Çip dağıtım organizasyonunda yaşanan aksaklıkları da eleştiren Özdal, “Çip dağıtımında, kayıt yaptırmış ama ismi olmayan ve göğüs numarası ile ismi uyuşmayanlar ortaya çıktı, kilometrelerce uzaktan gelip koşamayan maratoncular oldu.

Kit çantası harikaydı ama içinde sadece tişört ve tanıtım broşürü vardı. Herhangi bir spor firmasından indirim çeki yoktu, havlu şapka magnet, cezerye, portakal maalesef olması gerekenlerdi ama yoktu.

CANLILIK, HAREKETLİLİK YOKTU

Organizasyonda ki bir diğer dikkat çeken nokta parkurun çok sessiz olmasıydı. Sokak sanatçıları kesişen noktalarda müzik sistemleri kurulmalıydı. Parkur üzerinde bulunan firmalarla görüşülüp destek alına bilirdi. Müziğin olduğu yerde canlılık, enerji, hareketlilik, izleyici vardır.

FİNİŞ NOKTALARI AYRILMADI SPORCU HASTANELİK OLDU

Ayrıca paten ve 42 km’lik finiş noktası farklı olmalıydı. İzmirli 62 yaşındaki Maratoncu G. Y. finişe geldikten hemen sonra arkası dönükken finişe giriş yapan patencin çarpması sonrası yüz üstü yere düştü ve yüzü kanlar içinde kaldı. Hastanede müşahede altına alınmıştır. Kazalar olacak ama olmaması için önceden önlem almak önemli.

BİR DAHA KATILMAYACAK!

Beni arayarak Türkiye’de en çok maraton koşan arkadaşımız T.Y, 42 km’lik madalyası alamamış ve iyi niyetle tepkisini ‘bende çok var’ diyerek göstermiştir. Üzerine gıda paketi kalmadığı için almamıştır. Kahvaltıyı maraton öncesi az yaptığını dile getirerek bir dahakine Mersin Maratonuna katılmayacağını dile getirmiştir.

SIVI İHTİYACI DÜŞÜNÜLMEMİŞ

Finiş noktasında görevliler tarafından yer yer madalyalar 2’li 3’lü çocuklara dağıtıldı. Aynı şekilde gıda paketleri de…

42 km koşan bir kimse 1,5 / 2 kg vücudunda kayıp yaşar. Maraton sonrası vücudun acil sıvıya gıdaya ve enerjiye ihtiyacı vardır. Yani muz çikolata portakal elma sandviç gibi... Bu bilinçle personele eğitim verilmeliydi. Şöyle yapalım isterseniz; 42 km koşun ne demek istediğimi anlarsınız, 30 km’de olur.

Buraya dikkat çekmek istiyorum, sporcunun koşu süresini etkileyen faktörler arasında maraton parkurunda bulunan su istasyon masaları elit atletlerin ki özellikle belli edilmeliydi 'elittable’ su istasyon masalarının etek kısımlarına (Elit Table) yazıyor olması gerekirdi. Normalde parkur üzerinde 5 kilometrede bir su istasyon masası bulunur, masa mesafeleri en az 10 metre olmalı idi... Kısa mesafeli masalarda sıkışma olur, özellikle 20 km’den itibarın maratoncular acıkmaya başlar. İnanmak istemiyorum ama masalarda sadece su ve limon vardı. Dilimlenmiş muz, portakal, elma, ceviz, kuru, kaysı, küp şeker, tuz, dilim ekmek başlıca olması gerekenlerdi.

Devam edeyim; elit atletler rekor için Mersin’e geldiğini ve şehrimizde rekor kırılmasına destek olmak istiyorsak kural gereği masaya 20, 30 metre uzaklıkta bekleyen gözlemci, elit atletin göğüs numarasını söyleyerek masadaki görevliyi uyarmalı ve o elit atlete bacaklar geride vücut önde kolları öne doğru uzatarak elit atletin daha önce verdiği enerji ineceğini uzatmalıydı. Burada saliseleri düşünürsek bunun ne kadar önemli olduğunu anlarsınız. Konuya istinaden masa görevlerine uygulamalı eğitim verildi mi diye sormak isterim.

FİNİŞ VE START KAPATILMALIYDI

Finiş ve start noktası en az 100 metre bariyerlere sağlı sollu kapatılmalıydı. Finişe yaklaşan maratoncu alanda karşıdan karşıya geçen bisikletlilere takıldı ki bunlar görüntülere de yansıdı. Tarafıma da gönderildi.  

Start noktası tamamıyla kapatılmalı sadece görevli sağlıkçı güvenlik güçleri ve hakemler olmalıydı, geçiş noktası olmamalıydı. Sivil vatandaşın alınmaması gerekirdi. Finiş noktasında yer yer kargaşa vardı. Dolayısıyla sonlara doğru 42 km koşusunda madalya ve gıda yetmedi.

Start ve finiş noktasında basın ve medya için daha rahat çalışmaları için platform oluşturulmalıydı.

OKULLAR, AİLLER MARATONA ÇEKİLMELİYDİ

İl Milli Eğitim Müdürlüğü ile görüşülüp okullardan kayıt alınmalı, en fazla katılım sağlayan okula futbol voleybol basketbol topu hediye edilmeliydi. Maraton resim yarışmaları düzenlenmeli, çocuklara maraton kültürünün aşılanması, yapılan resimlerin etkinlik alanında sergilemesi gerekirdi. Ailelerin çocuklarının yaptığı resimleri maratona katılarak ziyaret edip halk koşusuna katılımları sağlanmalıydı. Dereceye giren çocuklara küçük ama değerli ödüller verilmeliydi.

Şehrimize erken gelen maratoncular ile modarötör eşliğinde paneller düzenlemeli maraton bilgisi paylaşılmalıydı böylelikle şehrimizde maraton kültürüne destek olmamalıydı.

Özgecan Meydanında 100 metrelik parkur oluşturulup çocuk koşusu düzenlenmeliydi ve küçük koşucular alanlarda gördükleri büyüklerini örnek almaları sağlanmalıydı.

Maratonlarda en fazla koşan maratoncuya veya en yaşlı maratoncu kayıtlardan belirlenip plaket verilmeliydi. Bu tür değerlere sahip çıkmak onurlandırmak maratonumaza değer katar, alkış alır.

STK, oda başkanları, Rotary kulüpleri dernekler ziyaret edilip maratona davet edilmeliydi. Üniversitelerle iş birliği yapılmalıydı.

Ayrıca sporun evrensel olduğu düşüncesi ile kent protokolü Mersin vekilleri, Belediye Başkanları, bürokratlar maratona davet edilmeliydi. Gözler halk koşusunda ve madalya töreninde kent protokolünü aradı.

Şehrin önemli noktalarında 1 ay önce kayıt stantları kurtulmalı ve maratona halkı davet edilmeliydi. Gezici kayıt ekibi üniversitelerde kurum kuruluşlarda hatta Çukurova Üniversitesinde kayıt almalıydı.

Büyükşehir Belediyeleri ile diyaloga geçip billboardlarda Mersin Maratonunun tanıtımı yapılmalıydı.

Amatör Spor Başkanlığı ile irtibat kurulup maratona kulüpler davet edilmeliydi.

HALK KOŞUSUNA KATILIM 35 BİN KİŞİDEN 2 BİN KİŞİYE DÜŞTÜ

130, 160 bin kayıt almış son halk koşusuna yaklaşık 35 bin insan katılmışken 10 Aralık’ta halk koşusuna bin kişi hadi abartayım 2 bin kişi katılmışsa haddimi aşmak istemem ama bir şeyleri sorgulamak gerekir.

Ben isterdim ki 40 bin kişiyle Cumhuriyetin 100. yılında bizlere önderlik yapmış Türkiye’ye Cumhuriyeti armağan etmiş, ‘Yurtta Sulh Cihanda Sulh’ cümlesiyle barışı her daim temsil etmiş Ulu Önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk için koşalım...

Maraton branşının içinden gelen biri olarak şimdi biz Elit Label Maratonun neresindeyiz diye sormak isterim” ifadelerini kullandı.