HEDİYE EROĞLU/YUSUF CAN GÜDÜK

Akdeniz'e Göç Edenler Bilim, Kültür, Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği’nin (Akdeniz Göç-Der) Eski Başkanı Selahattin Güvenç’in, AB Sivil Düşün Aktivist Programı kapsamında desteklenen ‘Çadırda Yaşama Tutunmak’ isimli araştırmanın raporu açıklandı. Beş kişilik ekibin; 20 yılı aşkın süredir sürekli çadırlarda yaşayan, zorla yerinden edilmiş kişilerle ilgili 19’u Adana ve 4’ü Mersin olmak üzere 23 bölgede gerçekleştirdiği araştırma, 4 ayda yapıldı. Araştırmada ilginç gerçekler ortaya çıktı! En önemli konuların başında, göçlerden en memnun olan kesimin, ucuz iş gücüne kavuşan toprak sahipleri olduğu görüldü!

VARLAR AMA YOKLAR!

Araştırma ekibinden Sosyolog Menice Yaşar, Çukurova’da çadır kentlerde yaşayan insanların sayısının 100 bine ulaştığını tespit ettiklerini söyledi. İkametgahları olmayan, oy kullanamayan, eğitim, sağlık ve sosyal güvenceden yoksul olan bu kesimin yaşadığı çadırların bir hane olarak kabul edilmediğini vurgulayan Yaşar, “Çadırlarda yaşayan bazı kişilerin ikametgahları, hatta çadır bölgelerinde kurulmuş elektrik sayaçları var. O sayaçlar belli bir süre sonra hesaplanıyor ve borç aileler arasında paylaşılıyor” dedi.

TOPRAK SAHİPLERİ ELEKTRİKLE TEHDİT EDİYOR!

Çadırda kalanların çoğunun tarımla uğraştığını ve toprak sahiplerinin himayesinde hayata tutunma mücadelesi verdiğini aktaran Menice Yaşar, “Toprak sahibinin işçisi olmayı kabul edenlere, elektrik hatları çekilip, bazı ihtiyaçları karşılanıyor. Ancak amaç ihtiyacı karşılamak değil. Sunulan imkanlar insanlar üzerinde bir tehdit aracına dönüştürülüyor. İnsanlar hastayken, cenazesi yerdeyken çalışmak zorunda bırakılıyor. Aksi takdirde insanlar, ‘Elektriğini keserim, seni işten atarım, yevmiyeni vermem’ gibi tehditlerle karşılaşabiliyorlar” dedi.

UCUZ İŞÇİ ÜRETİMİ ARTTIRDI!

Bir diğer önemli sorunun da mevsimlik göç olduğunu vurgulayan Sosyolog Menice Yaşar, “Biz o bölgede çalışma yürütürken mevsimlik göç tanımlamasının çok sorunlu olduğunu gördük. Mevsimlik işçi; yaşadığın bölgeden iş için belli bir süreliğine, başka bir yere giden ve geri dönen işçidir. Ancak çadır bölgelerinde yaşayan insanların bazıları; yılın 10 ayı 11 ayı burada. Başka bir grup ise aynı süreyi çadır bölgelerinde geçiriyor ancak ülkenin başka şehirlerini de geziyor. Yani artık mevsimlik göç durumu yok, yerleşik bir durum var. Bu çadırlarda yaşayan nüfus çalışıyor ama sosyal güvenceleri yok. Yani bu göçlerden en fazla toprak sahipleri memnun. Çünkü ucuz iş gücü arttı. Eskiden Çukurova tarım arazilerinin yarısı ekilirdi şimdi tamamı ekiliyor. Çünkü ucuz iş gücü çok!” diye konuştu.