Mersin’in sokakları artık daha sessiz…

Çünkü esnafın sesi kısılmaya başladı.

Yükselen kiralar, artan maliyetler, düşen müşteri sayısı derken kepenkler bir bir kapanıyor.

Yeni vergi düzenlemeleriyle birlikte, küçük işletmelerin yükü daha da ağırlaştı.

Birçok esnaf, “Kazandığımızı yerine koyamıyoruz” diyor.

Kentin nabzı, artık kasada değil, boş kalan dükkânlarda atıyor.

Evet, destek paketleri açıklandı, düşük faizli krediler verildi ama yetmiyor.

Esnafın istediği kredi değil; öngörülebilir bir düzen, adil bir sistem.

Bu kentin ruhu esnafta gizli.

Onlar ayakta kalmazsa, Mersin de nefes alamaz.

Yerel yönetim, ticaret odaları, halk…

Herkes elini taşın altına koymalı.

Çünkü esnaf yalnız kalırsa, şehir de yalnızlaşır.

Kent ekonomisi esnafla yaşar, esnafla güçlenir.

Aslına bakarsanız da Mersin’in geleceği, o açık kepenklerin ardında.