Siyasette yeni bir dönemin eşiğindeyiz.

    Olan bitenleri dikkatli gözlerle incelediğimizde karşımızda duran tablo daha bir netleşiyor.

    İktidar cephesinde de olsa, muhalefet cephesinde de olsa kartlar yeniden karılıyor.

    Masa yeniden düzenleniyor.

    Mevzi kapma adına adımlar birbiri ardına atılıyor.

    Sessiz, sedasız.

    Ama şimdilik.

    Gürültü yakında kopar.

    Anket oyunları bu yeni dönemin en önemli habercisi.

    Kişiye, kişilere özel anketlerin el altından kamuoyuna sızdırılması birer işaret fişeğidir.

    Anketlerin ortak bir yanı var okumayı bilenlere.

    O da;

    “İktidar gidici” algısının pekiştirilmesi üzerinedir strateji.

    Oysa son seçimde de aynı algı üzerine kurulmuştu siyaset oyunu.

    Olmadı.

    Tutmadı.

    Seçmenin feraseti yerinden kıpırdamadı.

    Boş tencere ses vermedi.

    Muhalefet birbirini kırdı.

    İktidar kılpayı ile de olsa yıkılmadı, ayakta kalmayı başardı.

    Anketlerle algı yaratanlar yarattıkları algının büyüsüne öyle kapıldılar ki, küçük muhalefeti ürküterek yanlarına çekme kurgusu üzerine oyun kurdular.

    Büyük bir hataydı bu kurgu.

    Bu hata bütünleşmeyi sağlamadığı gibi tam tersine ayrışma ve dağılma etkisi yarattı,

    Bugünlere böyle geldik.

    Yine aynı strateji peşinde koşuyor ana muhalefet.

    Birinci parti olma ile lokomotif parti olma arasındaki farkı anlamamaya devam ediyor.

    Anlamadığı gibi ne yapmaya çalıştığını da anlatamıyor.

    Benim anladığım şu;

    Kemal Kılıçdaroğlu’nun sonunu hazırlayan “tıpış tıpış” siyasetinden bir milim  sapma yok ana muhalefette.

    Küçük muhalefeti korkutmak.

    Hırpalamak.

    Bizsiz “hiçsiniz” etiketi yapıştırmak.

    Bu yolla parçalı muhalefete kervana katılma çağrısı yapmak ahlaklı bir strateji değildir.

    Sağlıksız, adaletsiz ve saygısız bir yaklaşımdır.

    Fırsatçılık kokar.

    Ayrıca;

    “Meclise iki parti girecek” anketi bu stratejinin itirafıdır.

    CHP’nin neden kırk yıldır iktidar olamadığının da belgesidir.

    Oyun kurucu olmak adına tarihi bir hatada yine kararlılıkla israr etmektir bu strateji.

    Seçmenin iktidara duyduğu hoşnutsuzluğun nedenlerini hala kavrayamadığı gibi analizini yapma zahmetinde de bulunmamakta israrcıdır.

    Bu hoşnutsuzluk nedeniyle birinci parti olarak göründüklerini idrak edememeleri umut kırıcıdır aslında.

    Sipariş anketlerle yol yürüme kolaycılığı, yön ve yol arama zahmetinde bulunmamalarının bedeli ağır olabilir.

    Bunun örneği bir önceki 2023 seçimleridir.

    İzleri çok yenidir.

    Nedenleri, sonuçları ortadadır.

    Niyetleri varsa ders almak için hala vakit vardır.

    Birinci parti dolmuşunu yeterli buluyorlarsa da benim bir diyeceğim yoktur gari

    **

    Sevdiğim Laflar:

    “ARPACIYA BORÇ EDEN AHIRINI TEZ SATAR!..”