Yıllar yılları kovalayıp duruyor.

    İşte 2024’te gitti.

    Geldiğine bin pişman ettik,tezkeresini verdik yolladık garibanı.

    Geldi 2025.

    Pişman olması yakındır.

    Üç vakte kadar onu da geldiğine pişman ederiz.

    Yılları eskitir, değiştiririz.

    Kendimiz değişmeyiz.

Günlük hayhuylarla uğraşır, yarınları düşünmeyiz, kimseyi de düşündürtmeyiz bizim ellerde.

    Bakın çevrenize;

    Trafik yine akmaz.

    Caddeler, sokaklar otoparktır yeni yılda da.

    Yaya kaldırımları sevgili esnaf kardeşlerimizin dükkanı olarak işlev görür.

    Yayaya yasaktır.

    Otoların en gözde park yeridir şehir sakinlerinin yürümesi için yapılan kaldırımlar.

    Yaya yollarda yürür Mersin’de.

    Motorlar, bisikletler kaldırımlarda cirit atar, adeta sörf yapar, yayalara ne işin var kaldırımda tripleri atar.

Önden, arkadan, yandan.

    Ne zaman, hangi yönden nasıl çıkacaklarını bilemezsiniz bu yaya düşmanı araçların.

    Hep aceleleri vardır.

    Sürücüleri de genelde hiperaktifyaratılışlıdır nedense.

    Trafik polisi yokmudur bu ellerde diyorsanız;

    Yoktur.

    Varsa da eğer;

    Gizlidir.

    Göremezsiniz.

    Arada bir siren sesi duyarsanız oradadır.

    Sirenini uzun uzun öttürür gider.

    Kimsenin de umurunda olmaz.

Zabıtanız yokmu bu memlekette derseniz;

    Vardır.

    Ama çalışmaz.

Bunların gediklileri tanınmış lokantaların önünde oturur müessese ikramı çayını, kahvesini içer, akşamı eder.

Mesleğin yenileri ise sokak aralarındaki çay ocaklarında mesaisini doldurur ki; ay başında alacağı yüklüce maaşını hak etsin, evin nafakasını çıkarsın.

Dün böyleydi,bugünde böyle.

    Dedim ya yıllar değişir değişmesine de bizim ellerde hiçbir şey değişmez.

Yapımızdanmıdır, havamızdan, suyumuzdanmıdır bilinmez.

    İnşallah seneye der, gelecek yeni yılı bekleriz.

    **

    Sevdiğim Laflar:

    “ÇALI DİBİNDE YUVASI, BÖYLE GÖTÜRÜR HAVASI…”