CHP genel Başkanı bir gazeteciye demeç vermiş; CHP’li bazı belediyelerde yaşanan ve basına yansıyan eş, dost, akraba kayırmacılığına müdahale ettiğini söylemiş.

    Özel’in açıklamasını kısaca şöyle duyuruyor gazeteci;

“Bu tip işler CHP’ye duyulan güveni kökten sarsar. Kabul etmiyoruz” dedi. Bursa, Balıkesir, Kırşehir ve Yüreğir’de tespit edilen atamaları geri aldırdı.

Olması gereken bu.

    Ama ortada duran, yaşanmış bazı gerçekler var.

    Bunlar buzdağının görünen yüzü.

    Acemi başkanların kavağa çıkardığı balık olayları dersek konuyu doğru zemine  oturtmuş oluruz.

    Keşke kurt başkanların geçmiş dönemde yaptıklarına da göz yummayıp gerekeni yapsaydı Özgür Özel.

Örneklerden biri Mersin’dir.

Bu kent bu tip olaylara beş yıldır şahit oluyor, üstelik konuya biraz yakın olan herkes dönen dolapları biliyor.

    Literatürde Nepotizm deniyor akraba kayırmacılığına.

    Eş, dost, arkadaş kıyağına ise kronizm.

    Hastalık gibi sarıyor bünyeyi.

    Egoyu şişiriyor.

Narsizme zirve yaptırıyor müsait bünyelerde.

    Peki Özgür Özel bilmez mi bunları?.

    Bilir elbette.

    Ancak siyasetçi hastalığı diyebileceğimiz popülizm izin vermez her gerçeğin tartışılmasına, veya müdahale edilmesine.

    Güç veya konjonktür ağır basar bazen.

    Susarsınız.

    Sineye çekersiniz.

    Olmadı;

    “Kızılcık şerbeti içtim aslında” deyip;

    “Partinin menfaati gereğiydi” der, topu taca atarsınız.

    Çıplak gerçek ise eleştirdiklerinizin yaptıklarını yapmaya başlamanızdan ibarettir.

Tek çare ise popülizmin ipine daha çok ve daha kuvvetli sarılmaktır bizim demokrasi dünyamızda.

    Ve de zamana oynamak.

    Özgür Özel’in yaptığı da budur.

    Cadı kazanına döndürülen partide yapılacak başka bir şeyde görülmüyor ne yazık ki.

    Ayıplamıyorum ama;

    O kazanın altını sürekli harlayarak bu günlere gelinmesinde baş rolü oynayanların bugün “çevir kazı” durumuna düşmelerini de ibretle izliyorum.

Allah akıl, fikir versin!.

    **

    Sevdiğim Laflar:

“BAL DEMEKLE AĞIZ TATLANMAZ!..”