Belediye meclis toplantılarımızda sık sık duyduğumuz bir kelime insicam.

Huzur, düzen, tutarlılık gibi anlamlara sahip.

Beyefendi çok sık kullanıyor bu cümleyi.

Her kafadan bir ses çıkmaya başladığında meclisin insicamının bozulmaya başladığını anlıyoruz artık.

Beyefendi “Meclisin insicamını bozmayın lütfen” dediğinde insicam yeniden hakim oluyor meclisimize.

Peki;

Neden bozulur?

Nasıl düzeltilir?

Kim düzeltir?

Bir tek kakofoni durumlarında mı bozuluyor bu insicam.

Mesela;

Komisyonlara hileli, şüpheli bir teklif getirildiğinde bozulmuyor mu?.

Meclis üyelerine yanıltıcı bilgiler verildiğinde oralı olmuyor mu bu insicam.

Komisyonlarda ki bazı meclis üyelerinin yasalara aykırı şekilde oy kullanması durumunda içi titremiyor, vicdanı sızlamıyor mu?

Yasalara aykırı işler karşısında susulması,  kör, sağır, dilsiz numaralarına yatılması durumları ırgalamıyor mu?

Hesap vermesi gerekenlerin korunup, kollanması, hesap sorması gerekenlerin sürpriz yumurta gibi poz vermesi durumlarında oralı olmuyor mu bu insicam.

Şahsımın anladığı şu;

İşe gelirse bozulan, gelmezse bozulmayan bir olgu.

Üşenmeyip sorayım başta Beyefendiye ve yüce meclisin üyelerine;

Gazetecilerin bu soruları sorması insicamı bozar mı?

Veya;

Bu bozulmanın serencamı nerede biter, nasıl biter?

**

Sevdiğim Laflar:

“ÇABUK PARLAYAN ÇABUK SÖNER…”