Genelde Arefe ile Arife’yi birbirine karıştırır halkımız.

Örneğin, yarın Arefe’dir.

Dini bayramların bir gün öncesine Arefe denir.

Çoğumuz, Arefe yerine Arife deriz.

Sanırım, söylenişi daha kolay olduğu için E‘yi İ’ye yuvarlarız.

Arefe demişken, benim aklıma da Arife’yle başlayan bir atasözü geldi.

Hepiniz çok iyi bilirsiniz;

“Arife tarif gerekmez…”  atasözünü.

Anlamı ,” işini bilene uzun uzadıya anlatmaya gerek yoktur” veya “ o leb demedin leblebiyi anlar” türündendir.

Ancak, toplumumuzda öyleleri vardır ki ne kadar tarif edersen et boş.

Bön bön bakarlar suratına.

Onların Ariflikle ilgisi yoktur.

Dahası, detayları görmek istemedikleri için sanki at gözlüğü takmışlardır.

10 Gün sonra sandığa gidecek yurdum insanı.

Meydanlarda bir bol keseden atanlar var bir de gerçekleri söyleyen.

Tabi ki gerçekleri anlatmak için bol bol tarif gerek.

Palavra atanın buna ihtiyacı yok.

Çünkü, nasıl olsa karşısındakini iyi tanıyor.

Sopaya bağlanmış otu uzatıyor önümüze , sen ota kavuşmayı  beklerken o binmiş sırtımıza  deh deh gidiyor.

Atalar boşuna söylememiş, “Sen eşek olduktan sonra binen çok olur!” diye…

Ama, bu kez öyle olmayacak gibi.

Çünkü , ariflerin sayısı her geçen gün artıyor.

Ne de olsa yılların kandırılmışlığı var.

Bunu iyi bilenler, Ramazan boyunca bol bol iftar yemekleri düzenledi.

Fakir fukaranın karnı doyuruldu.

Onlar halk sofrasında,  diğerleri protokol sofralarında boy gösterdi…

Bay Başkan’ın, Başbakan’ın, bakanların ve de belediye başkanlarının iftarları birbirini izledi.

Hepsi Ramazan’da büyük hayır işledi!

Yurdum insanının, midesi bayram etti mi bilemem!

Onu iftara gidene sormak lazım.

Bildiğim bir gerçek var ki o da iftar ve sahur yemeklerinin tüm parası devletin kesesinden çıktı.

Yani milletin parasıyla millete iftar vererek hayır işlediler!

Hayıra kim hayır der ki?

Bakalım bu hayırların karşılığını 24 Haziran’da görecekler mi?

Yoksa, yurdum insanı “boş vaatlere karnımız tok mu?” yanıtını verecek.

Bayram öncesi, Arefe’den başladık sözü Arif’e getirdik ya.

Ne yapayım, “Arife tarif gerekmez…” sözünü seviyorum.

Yarın Arefe, ertesi gün Mübarek Ramazan Bayramı.

Ramazanda devlet kesesinden değil de kendi kesesinden hayır yapanların ve mazlum yurdum insanının bayramını kutluyor, büyüklerimin ellerinden küçüklerimin gözlerinden öpüyorum.

Her gününüz bayram tadında olsun…

Mutlu, huzurlu, sağlıklı ve özgürce nice bayramlara…