Son anketler yayınlandı.

    Yeni bir şey yok.

    Siyaset dünyamız olduğu yerde duruyor bana göre.

    CHP alıp kaçamıyor.

    İktidar yüzde 30+8 çıpasına takılmış, artık gerilemiyor.

    Yani iktidar adına daha iyimser bir durum ortaya koyuyor anketler.

    Muhalefet adına ise pek iyimser değil ortaya çıkan durum.

    Yerel seçimlerde esen rüzgar dinmiş.

    Dağınık ve kararsız bir esinti var şu anda.

    Ana muhalefet  çok küçük bir farkla sadece “birinci parti” durumunu koruyor özetle.

    “Türkiye’nin birinci partisiyiz” mottosunun ağızları doldura doldura söylenmesinin nedeni AKP ile olan farkın azlığı.

    DEM’i “gizli patron” kıvamına getirende bu küçük fark.

    MHP’nin kararsız gibi görünmesinin de.

    Yüzde 60’lık bir genel muhalefet olduğu ise çıplak bir gerçek.

    Bu atmosferde CHP’nin yükselişinin neredeyse durma noktasında olması ise izahı zor bir durum.

    Cam tavanı kırdık diyen yeni yönetimin şimdi neden yüzde 30’larda kalındığının muhasebesini çok iyi yapması gerek.

    Yaparlar mı?.

    Kafaları karışık.

    Başlarına örülmek istenen çoraplardan muhasebe yapabilecek zaman bulamadıkları ortada.

    Ama;

    Doğru yönetilemedikleri de ortada.

    “Birinci partiyiz” şımarıklığının sonuçları hayal kırıklığı ile sonuçlanırsa hiç kimse şaşırmasın.

    Mersin örnek olmalı CHP genel merkezine.

    Tek adam olma çabaları boy verdi Mersin’de.

    “Patron” düzeni kuruldu.

    Taban “tıpış, tıpış” sistemine hapsedildi.

    Ne zikri soruldu.

    Ne de fikri.

    Patrona boyun eğmeyen delege olamadı.

    Biat etmeyen bazı ilçe başkanları kurultay delegeliğine yazılmadı.

    Patronun kafasına uymayan bazı ilçe belediye başkanları da kurultay delegesi yapılmayarak cezalandırıldı.

    Sonuç ne derseniz;

    Tarsus’taki alternatif 29 Ekim törenlerinin ardından yaşanılan bir ilçe başkanının çocuğu için yapılan doğum günü kutlaması bir fikir veriyor gelecek adına.

    Eleştirenleri eleştirenleredir lafım;

    Bu iş sünnet düğününe kadar giderse ne diyeceksiniz?.

    Masumane düşünmenin zararı yoktur.

    Ama yankıları hoş olmayabilir bu işlerin.

    Demem o ki;

    Ne yeridir.

    Ne zamanıdır.

    Nede gereklidir.

    Patron düzeninin dışa vurulmuş halidir.

    Gelecek adına kaygı vericidir.

    Ben az söyledim siz çok anlayın gari!..

    **

    Sevdiğim Laflar:

    “SİYASET BAĞIRIR, VİCDAN KONUŞUR!..”