Yaya geçidindeyim…

Geçsem mi, dursam mı bilemiyorum.

Ben yola bakıyorum, araçtaki sürücü bana bakıyor.

Yaya geçindeyim; trafik işareti de yok. Yol benim.

Ama ben sürücüye güvenmiyorum.

Hiç duracak gibi değil…

O da ben yola atlarım diye tedirgin.

Sonuçta, o yoluna devam ediyor, bende birileri belki yol verir diye duruyorum.

***

Mersin sokakları, caddeleri bu şekilde.

Yaya ve sürücü sürekli birbirini takip ediyor.

Kim önce yola hamle yaparsa, yol onun oluyor.

Normal trafik akışında da aynı durum var.

Trafik kuralı yok, kim önce hamle yaparsa yol onun oluyor.

Geçiş üstünlüğü, ana yol, yan yol, yaya geçidi pek dikkat etmiyoruz.

Kırmızı ışığa bile güvenmiyoruz.

Çünkü kırımız ışıkta durmayanlar yüzünden yaşanan çok sayıda kaza biliyoruz.

***

Mersin sokakları, caddeleri bu şekilde.

Kimse kimseye yol vermiyor.

Yaya geçitleri güvensiz, sürücüler ise güvensiz yaya geçitleri nedeniyle tedirgin.

Birde yaşanan kavgalar herkes için ayrı bir tehlike ve sorun.

Velhasıl, ben yola bakıyorum, araçtaki sürücü bana bakıyor.

Haydi gelin düzeltin bu sorunları !