Deniz uzaktan bakınca hep aynı görünür: Mavi, sakin, çekici. Kıyıdan bakan için serinliğin, özgürlüğün, bazen de tatilin simgesidir. Ama içine girdiğinizde işler değişir. Suyun altı göründüğü gibi değildir. Ne kadar yüzme bildiğiniz, kaç kere denize girdiğiniz çoğu zaman belirleyici olmaz. Çünkü tehlike, derindedir. Sessizdir. Ve hazırlıksız yakalar.

Buralarda büyüyen herkesin denizle bir hikâyesi vardır. Kimisi çocukken ayak bileğine kadar girmiştir, kimisi sabah gün doğarken dalıp saatlerce kalmıştır suda. Ama her mahallenin bir de kötü anısı olur. İsmi anıldığında herkesin göz göze geldiği, içini çekip “Keşke dikkat etseydik” dediği bir kayıp. O anlar kolay unutulmuyor.

Boğulmalar çoğu zaman tek bir nedene bağlı olmaz. Bazen panik, bazen bilgisizlik, bazen de basit bir dalgınlık. Ama ortak olan bir şey var: Her biri önlenebilirdi. Belki bir yetişkin gözünü biraz daha açık tutsa, biri “bugün deniz biraz farklı” dese, biri “bekle birlikte girelim” dese.O birkaç saniyelik gecikmelerin bedeli büyük oluyor.

Bu yaz da sahiller kalabalık olacak. Şemsiyeler açılacak, çocuklar kovalarıyla su taşıyacak, gençler suya koşacak. Güzel şeyler bunlar. Ama bir kişinin bile o kalabalığın içinden sessizce kaybolmasına izin vermemeliyiz. Çünkü deniz tehlikeyi bağırarak getirmiyor. Genelde sessizce yaklaşıyor ve genelde geç fark ediliyor.

Kimseyi korkutmak değil niyetim. Ama denizin güzelliğini yaşarken, onun ciddiyetini unutmamak gerekiyor. Özellikle çocuklar, yaşlılar, yüzme bilmeyenler için. Bir gözümüz hep denizde olmalı. Çünkü o derinlikte sadece su yok; dikkatsizlik varsa, tehlike de vardır.

Deniz güzeldir. Ama onunla iyi geçinmek için dikkatli olmak gerekir.

Mutlu günler.