Tarihten önceki dönemlerden bu yana önemli bir yerleşim yeridir ‘Akdeniz’in incisi’ Mersinim. Toprağı kazsan 10 bin yıl öncesine gidersin, denize dalsan binlerce yıl. Hititlerden Friglere, Asurlulardan Perslere, Romalılardan Bizanslılara kadar kimler gelmiş kimler geçmiş bu güzelim topraklardan.

Hemen her noktası bir açık hava müzesi; tarih fışkırır her metrekaresinden. Denizse deniz, ormansa orman, dağsa dağ, güneşse güneş, tarihse tarih, ne ararsan bulursun güzelim Mersinimde..

15 bin 853 kilometrekare alana yayılarak Türkiye’nin 9’uncu büyük ili olmuş, ülkenin güneyini denizle birleştirip 321 kilometreyi adeta dantel gibi işlemiş, binlerce yıllık tarihle yoğrulmuş, tüm dinlere kardeşlik etmiş ve etmeye de devam eden canım Mersinim…

2021 yılı sonu Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi sonuçlarına göre 1 milyon 891 bin 145 nüfusuyla ülkemizin 11’inci büyük ili harika Mersinim. Kimi ararsan var. ‘Hangi dilden, hangi renkten, hangi ırktan, hangi ülkeden kim var?’ diye sorsan, ben saymakla bitiremem, sen dinlemekten yorulursun.

Limanı, serbest bölgesi, OSB’si ile bir zamanlar sanayinin, ticaretin göz bebeği olan Mersinim; Çukurova’nın bereketli topraklarını adeta bir inci gerdanlık gibi ‘beyaz altın’ ile süsleyen, hemen her noktası sarı ve turuncu bezeli, mis kokuların yayıldığı Mersinim bir hayal miydi? 

Her türlü zenginliğe sahip, her türlü potansiyeli olan Mersinim. Ama sahipsiz, ama yalnız, ama şanssız Mersinim..

Un var, yağ var, şeker var ama helva yapan yok..

Ayağına kadar gelen ana konteyner limanını komşu ile kaptıran; yıllardır ‘aha temel atıldı, aha bir daha atıldı, aha inşaat başladı, aha müteahhit kaçtı, aha yeni bir müteahhit geldi, aha o da kaçtı, aha en son yeni müteahhit geldi, ha gayret ha bitti, ha bitecek’ diye bekleye bekleye içimiz şişen havalimanına hasret kalmış; ‘Mersin-Antalya arasını 4 saate indiriyoruz’ nidalarıyla o son taşın bir türlü konulamadığı Akdeniz Sahil Yolunda bir santim ilerlemeye neredeyse göbek atıp oynayan; tozlu raflarda artık örümcek bağlayan Tarsus-Kazanlı Turizm Projesi ile hala şaha kalkmayı bekleyen Mersinim..

Seni bu hale getirenler utansın..

Kısır çekişmelerden bir türlü bir araya gelemeyenler, ellerinden alınanlara seslerini yükseltemeyenler, ‘bana yan baktın-hayır sen bana yan baktın’ diyerek gündem belirleyenler utansın..

‘Yeter artık birleş’ desem birleşir misin?

‘Dur artık yapma’ desem durur musun?

‘El insaf kardeşim, susma’ desem konuşur musun?

‘Mersinim için gel’ desem gelir misin?