Anormal günlerden geçiyoruz ülke olarak.

Ama her şey normalmiş gibi de yaşıyoruz uzunca bir süredir.

Anormal normal bir durum desek.

Her şeyden haberli ama habersiz gibi rol kesiliyor durmadan.

Kesintisiz sürüyor bu hastalıklı durum.

En üstten en alta kadar hiç kimse düşündüğünü söylemiyor.

Yapmak istediğini yapmıyor.

Söyler gibi yapıyor.

Yapıyor gibi davranıyor.

Düşünemiyor ama;

“Düşünür” pozu veriyor.

Konuşurken sağına soluna bakmadan, bir başkası duyar mı diye korkmadan konuşamıyor.

Ama sosyal medya da kükrüyor.

Laf atıyor.

Taş atıyor.

Olmadı;

İftira atıyor.

Kral oluyor.

Olmadı;

Kraldan çok kralcı oluyor.

Yetmezse provokatör oluyor.

Ekmeğini böyle çıkaranlar bile var.

Kanaat önderlerinden, kendisini öyle sananlara.

Siyasetçisinden, kendisini sahiden siyasetçi sananlara kadar.

Ekonomistinden, parasızına.

Yazarından, gazete satıcısına.

Okuyanından, okumamışına kadar böyle.

Bu yüzden hepimizin içerisinde biraz siyaset bilimcisi, futbol yorumcusu, her haltı  eleştirme uzmanlığı var.

Bilmek gerekmiyor.

“Niyet okumak” yeterli uzman olmak için.

Gidişat böyle.

Nereye kadar derseniz ben bilmiyorum.

Bir “uzman” bulup sorun derim.

**

Sevdiğim Laflar:

“AH YERDE KALMAZ!..”