Pazartesi günü yapılan Büyükşehir Belediye Meclis toplantısını izleyeniniz var mı bilmiyorum.

İzlemeyenler şanslıydı bence.

Tam bir hayal kırıklığı yaşadım şahsen.

Özellikle Akkuyu ile ilgili madde görüşülürken yaşanan tartışmalar sinir bozucu oldu.

Madde basit;

Akkuyu’nun ürettiği elektriği taşımak için kurulacak hatlarla ilgili.

 Bir gurup meclis üyesi muhalefet şerhi koymuş;

“Nükleer santrale karşıyım. Doğamıza, coğrafyamıza, insanımıza zararlı. Yaşam alanımızı tehdit edecek böyle bir uygulamaya ilkesel olarak “hayır” diyorum” anlamında şerh  düşmüş.

Yasal hakkını kullanmış ; “kirli” gördüğüm bir işe “alet olmam, çocuklarıma anlatamam sonra” diyerek vicdanının sesini dinlemiş.

Cumhur ittifakının bazı üyeleri tarafından yerden yere vuruldu şerh koyan üyeler.

“Yatırım düşmanı” dediler.

“Enerji karşıtı” dediler.

Utanmasalar “vatan haini” diyeceklerdi.

Çok fena madara ettiler nükleer karşıtı üyeleri.

 “Akkuyu’nun üreteceği elektriği kullanmayın o zaman” dedi sivri akıllının biri.

“Risk” her zaman vardır; mesela “bu bina çökebilir” dediler.

“Keşke çökse” diyesim geldi.

“Fransa’da” diyerek çok bilmişlik yaptı bir başka sivri akıllı.

Götürüp “Çernobil’e bırakacaksın bu sivriyi” dedim içimden.

Ya da Fukişima’ya.

“Sabit fiyatla enerji alacağız” diyeni hiç saymıyorum.

Kapatacaksın bir odaya; önce dolar, sonra sent olarak hesap yaptıracaksın sabah akşam.

Bunların ağa babaları “evinizdeki tüp gaz da patlayabilir” demişti bir zamanlar.

“Otobüse de binmeyin, kaza riski var” diyenleri de hatırlayın.

Ağalarına yağ çekmek için saçmalayan bu tipler Mersin Büyükşehir Meclis Üyesi.

Mersin’i yönetiyoruz zannediyorlar.

Üstünde yaşadıkları toprağa dinamit koyanlar adına yalakalık yarışında, aymazlık içerisindeler.

Çocuklarımızın geleceğini karartıyorlar.

Cennet doğamız çalınıyor, cehenneme çevirmenin yolu açılıyor,  farkında değiller.

Utanmıyorlar; bir de geyik yapıyorlar..

Mersinli geçiniyorlar üstelik.

Günü suya sabuna dokunmadan geçiren Vahap Seçer’e bir önerim var;

O salona herkesin kendisini görebileceği bir “ayna” koydursun.

Konuşanlar kendilerine bir baksın oradan.

Belki utanan çıkar.

Benimki de “umut” işte.

Olur mu olur.

**

Sevdiğim Laflar:

“AKIL BAŞTA GEREK!..”