Haftanın sonuna geldik yine.
      Karmaşık ve hızlı bir gündem oluştu Mersin adına.
      Çok şükür bu hafta acı haberler almadık ama yine de yoğun bir hafta oldu.
      Gündeme baktığımızda tek olumlu hareket Başbakan yardımcısı Lütfi Elvan cephesinden geldi.
      “Mersin’de devam eden her projenin takipçisiyim, kimsenin endişesi olmasın. Gözüm kulağım Mersin’de“ mesajı göndererek umut verdi.
      İlerleyen günlerde bu masajın olumlu yansımalarını göreceğimizi umuyorum.
      Bir başka haber ise insanın içini acıtan cinsten ama bir o kadar da komik.
      Dubai’de yapılan bir turizm fuarına giden Mersin heyeti tanıtım için götürdükleri cezeryeleri Mersin dururken Adanalı bir firmadan almışlar.
      Haberi yapan gazeteyi kutluyorum.
      Bu olay Mersin’i yönetmeye talip olanların vizyonunu ortaya koyması açısından önemli.
      Vizyon yerlerde sürünüyor, paralar havaya savruluyor, sonra da “niye olmuyor” diye herkes birbirine soruyor.
      Olmaz tabi.
      Bu kafa ancak kasaba festivali düzeyinde etkinlikler yapabilir o kadar.
      Bu arada Ankara’da yine “tanıtım günleri” yapılıyor.
      Kimin, neyin tanıtımının yapıldığını, Ankara ile Mersin’in çakışan noktalarının olup olmadığını, Mersin’in bu işten ne kazanacağını, hangi bilimsel verilerle bu organizasyonun gerekliliğini bilen varsa bana anlatsın.
      Bu işlerin maliyetlerinin ne olduğu da merak konusu.
      Ancak merak etmekle kalacağımızı biliyorum.
      Çünkü ortaya çıkıp ”biz şunları yaptık, maliyeti de budur” diyebilecek yürekte ve şeffaflıkta bir yönetici göremedik daha.
      Bu arada bir konu da çok merak uyandırmaya başladı.
      O da, leyleği havada görmüşcesine “çat kapı orada, çat kapı burada” gezen muhteremler. Artık o da bir başka yazıya kalsın.
      ***
        Sevdiğim Laflar:
      “LEYLEĞİN ÖMRÜ LAKLAK İLE GEÇER..”