Sloganlar güzel ‘Akkuyu Çernobil olmasın’…
Tamam olmasın.
Ne yapalım, birleşelim!
Tamam birleşelim.
Birleştik de!
Ancak; bir hücrenin bölünebilmesi için belirli bir büyüklüğe ulaşması tezi bu birleşme ile gerçek oldu!
12 Mayıs 2010 tarihinde Ankara’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Rusya Federasyonu Hükümeti Arasında Türkiye Cumhuriyeti’nde Akkuyu Sahası’nda Bir Nükleer Güç Santralinin Tesisine ve İşletimine Dair İşbirliğine İlişkin Anlaşma” sonrası 6 yılda geldiğimiz nokta BÖLÜNME!
Nükleer karşıtı mücadele büyüdü ve hatta öyle çok büyüdü ki sonunda kendi içerisinde adeta bin bir parçaya bölündü!
Solcu nükleer karşıtları, sağcı nükleer karşıtları, yurtsever nükleer karşıtları, Kemalist nükleer karşıtları, demokrat nükleer karşıtları, anti demokrat nükleer karşıtları, devrimci nükleer karşıtları, ekolojik nükleer karşıtları vs……
Örneğin 11 Temmuz’da Akkuyu Nükleer Sahası’nda yapılan bilirkişi heyeti inceleme gezisini protesto etmek için santral kapısı önünde ancak yaklaşık 200 kişi toplanabildi!
Üstelik tam da; Rusya ile yaşanan gerilim nedeniyle projenin 9 aydır askıya alındığı, hukuki zorlamaların arttığı, nükleer karşıtı kamuoyunun güçlendiği bir dönemdi bu dönem.
Ama meydanlara yansımadı!...
Toplanan 200 kişinin sanırım yarısı civarında bir kesim çevre ilçelerde yaşayanlardan oluşurken, bir kısmı Mersin merkezden, bir kısmı ise İstanbul, Sinop başta olmak üzere çevre illerden gelenlerden oluşuyordu…
Yani ne tam olarak; o bölgede yaşayanlar, ne Mersinliler, ne de Türkiye destek için nükleer karşıtlığı için bir araya gelebilmiş değildi!
Bir araya gelebilen bu küçük grup ise öyle bölünmüştü ki; gazeteciler çalışmakta zorlandı!
Nasıl mı? 
Şöyle ki; örneğin bir dernek orada olmaları ile ilgili bir basın açıklaması yaparken, gazeteciler görüntü almaya çalışırken, başka birileri gürültü eylemi yapıyordu.
Dolayısıyla kameralar açıklama yapan kişinin sesini alamıyordu!
Ayrıca bu açıklama esnasında bir başka dernek de, “Gazeteciler bu tarafa gelsin, burada şu kişi açıklama yapacak” denilerek bizim de bölünerek çoğalmamız beklendi adeta…
Konumuza dönersek, KİTLE BÖLÜNMÜŞTÜ!
Günler öncesinden 11 Temmuz’daki keş için tek vücut olamayan nükleer karşıtları, Akkuyu Nükleer Güç Santrali Sahası önüne gelindiğinde bir avuç kalmıştı…
Ama karşı taraf hiç de öyle değildi!
Bilirkişi heyetinin yanı sıra Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’ndan çok sayıda üst düzey yetkili ile Akkuyu Nükleer Güç Santrali’ni yapacak Akkuyu NGS Şirketi’nin yöneticileri, güvenlik güçleri sahada sayıları ile gövde gösterisi yapar türden yerlerini almışlardı. 
Bir avuç nükleer karşıtı ise çıkardıkları gürültü ile keşif yapılmasını da zorlaştırınca, içeri giren nükleer karşıtları duruma isyan ederek, “Arkadaşlar lütfen gürültü yapmayın, keşif yapılıyor, söylenenleri, tutulan zabıtları anlayamıyoruz” çağrısında bulunsa da netice alamadılar!
Yani içeriye girenler dahi eylemcilerin gazabına uğradı.
Neden?
Çünkü örgütlenememişlerdi!
Şimdi ise Rusya ile barışmamız şerefine; Amerika Birleşik Devletleri tarafından Japonya’nın Nagasaki kentine bomba atılmasının 71 yıldönümünde Akkkuyu Nükleer Güç Santrali, Stratejik Yatırım kapsamına alındı!
Hatta yetmedi bu sayede teşvikten yararlanması sağlandı.
Birlik olamamanın bizi getirdiği sonuçtur bu!...