Bahar tüm şamatasıyla, misiyle, ötüşüyle, alı moruyla, tüm kışkırtıcılığıyla Mersin'e geldi. Şimdilerde Çiftlikköy Kampüsü cıvıl cıvıl. Çimenler ıslak ve yeşil, kuşlar rengarenk, ağaçlar tepeden tırnağa gelin. Öğrencilerde bir telaş, azıcık kaygı... Fakültelerde vize haftalarına girildi.
Derslikler, ağaç altları, kütüphaneler, kantinler, yurtlardaki çalışma odaları...gençlerle ve her daim genç kalanlarla dolu: Edalar, Esenler, Canlar, Gülerler, Metinler, Bilgeler, Tividarlar- pardon Hevidarlar, Meltemler, Gamzeler, İbrahimler, Ayferler...
İyi ki ahir zamanımda ikinci bir üniversite macerasına soyunmuşum. İnanın bu dört yıllık serüvende bayağı gençleştim. İkinci baharımda "opera ve bale"yi Ahmet Ata Hoca'mla sevdim. Başarının nasıl lezzetli bir cennet meyvesi olduğunu bu süreçte tattım.
Kafa dengim, düşünce ve duygudaşım Sevgili Esra'yla "Siyasal Düşünceler Tarihi" dersine çalışırken ele alınan konular karşısında çok etkilendim. Ahmet Taylan Hoca'mız bu dersin önemini ve biz gazetecilik öğrencileri açısından yerini vurgularken çok düşündüm: "Antik Yunan polis devletleri, demokrasi, kölelik sistemi, Sokrates, Aristoteles, Platon; Roma İmparatorluğu, Roma'nın hukuku, Polybius, Çiçero, Seneca..."
Hoca'mız çok doğru söylüyordu. Eğer bugünü anlamak bir gazeteci için önemliyse- ki çok önemli- tarihi bilmek, siyasi düşüncelerin evrimsel gelişimini görmek, bunları özümsemek elzemdi.
Ta M.Ö 200'lü yıllardan bu yana Polybius, Çiçero, Seneca gibi düşünürler, hukukçular, siyaset adamları devlete dair, hukuk ve yönetime dair...neler demişler neler! Bin yıllar önce üzerinde durulan mevzuların hiç de eskimediğini var olan toplumda yaşayarak görüyoruz.
Bakınız Polybius (İ.Ö 204- 122) yönetimlerin döngüsü ile ilgili neler söyler:
“Polybius, Platon ve Aristo'da olduğu gibi bir doğal yasa gereği yönetim biçimlerinin belli bir sırayı izleyerek yer değiştirdiklerini söyler. İlk yönetim biçimi tek bir kişinin kaba gücünü dayanan 'tiranlık'tır. Zamanla akıl, mantık üstün gelerek tiranlık yıkılır. Böylece 'monarşi'ye geçilir. Krallar yasalara uymaz, zaman içerisinde keyfi yönetime geçer. Bu sapma, yönetimi yeniden 'tiranlığa' dönüştürür. Soyluların despotluk rejimini yıkmaları ile 'aristokrasi' kurulur. Ancak para, mal ve mülk tutkusunun, soyluları halka zulmetmeye yönelttiğinde rejim 'oligarşi'ye evrilir. Bunun karşısında ayaklanan kitleler 'demokrasi'yi kurarlar ve eşitlik, özgürlük en yüce değer olarak benimsenir. Ancak çok geçmeden demokrasi yozlaşır, yasalara saygı azalır, şiddet olayları artar. Böylece rejim Platon'un ayak takımının yönetimi dediği 'oklokrasi'ye geçer. Bu döngü gerekli önlemler alınmadığı sürece sürüp gider."
Yine Çiçero'nun (İ.Ö 106-43) bugün de güncelliğini koruyan hukukla ilgili yaklaşımı öğrenilmeye değmez mi?
“Çiçero, yasaların kaynağını ortak öz olan akılda bulur. Doğru akıl olan yasa ırk, dil, din, ayırt etmeksizin Tanrılar da dahil herkesi evrensel devletin mensubu haline getirir. İnsanlar doğayla uyum içinde yaşadıkları müddetçe bu evrensel yasayı bilebilir. Çünkü bu yasa onların zihinlerinde yazılıdır. Bu doğal yasa, yazılı(pozitif) yasalardan önce gelir ve üstedir. Çiçero, doğal yasalar insanlar tarafından kısıtlansa bile asla ortadan kaldırılamayacağını ve değiştirilemeyeceğini vurgular. Çiçero'ya göre doğal yasalar er veya geç hükümlerini yürütecektir."
Peki Seneca! O da artık başka bir yazıya...
