(Tamamen ütopik bir özlemdir. Anlattıklarımın gerçeklerle uzaktan yakından bir ilgisi yoktur. Hayal ürünüdür.)

Sihirli bir asa olsa- hani şu masallarda olur ya, işte öyle- omzuma hafifçe dokunsa. Tepeden tırnağa yaldızlansam, yıldızlansam, yakamozlansam... Bir süreliğine ülkemin yönetilmesi bana verilse, kurgusal olan bu ülkemde bakın şunları yapardım, bunları ise yapmazdım: 

Ben olsam bana rıza göstermeyen halkımın en az yarısını sevgiyle kucaklar, onların kalplerini kazanmaya çalışırdım. Halkıma bağırıp çağırmazdım. Onları yok saymaz, elmanın yarısının ülkeme katacağı pozitif enerjiyi tam bir meşruiyetle yönetme gücüme katardım.

Ben olsam kadın erkek ayrımı yapmazdım. Kadınlarımızın görkemli ve estetik yaratma gücünü icraatlarımın temeline yerleştirirdim. Onları asla evde oturmaya mahkum kılmazdım.

Ben olsam dinci bir müfredatı, müfredatla ilintili okulları yaygınlaştırmazdım. Dincilikle kalkınıp ileri gitmiş hiçbir uygar ülke bilmediğim için çocuklarımızı ve gençlerimizi bilimin, sanatın, teknolojinin, felsefenin süzgecinden geçirerek onları hayata sımsıkı hazırlardım. Böylece gençlerimizi soran, araştıran, yaratan bir seviyeye taşırdım.

Ben olsam yaratılıp sürdürülen ve oy deposu gibi görülen bir yoksulluk projesi peşinden koşmazdım. Halkımın yoksul kesmine bedavadan kömür, şeker, makarna..verip onları sadaka bekleyen konuma düşürmezdim. Tam tersi onurlarıyla, emekleriyle geçinebilmeleri için yeni yeni fabrikalar kurardım, tarlaları nakış nakış, halı gibi işletirdim, hayvancılığı canlandırır ve halkıma yeteneklerine koşut işler sunardım. Yani yoksulluğu yok etmek adına onlara her gün balık vermez, balık tutmasını öğretirdim.

Ben olsam "Yurtta barış, dünyada barış." diyen "Ulu Önder"in akıl ve deneyim dolu sözüne harfiyen uyardım. Komşu ülkelerin iç işlerine karışmaz, onlarla iyi geçinirdim. Komşularımdaki sorunlara barış adına katkı sunar, komşumdaki yangına körükle gitmezdim. Ayrıca kendi içimizdeki çelişkileri, sorunları, ayrılıkları oturup konuşur, hep birlikte yaşayabileceğimiz bir cennet vatan yaratırdım.
 
Ben olsam sınırlarımızı etkin biçimde korur, ülkemin nafakasını, geleceğini tehlikeye atmazdım. Aptalca maceralara atılmazdım.

Ben olsam şerefli bir varlık olan insanın dünyada mutlu, huzurlu, karnı tok ve sırtı pek yaşaması için elimden gelen tüm gayreti gösterirdim. "Yaşamı yüceltir, ölüm bizden ırak olsun” derdim.

Ben olsam bağımsız, bağlantısız; sadece halkımın mutluluğuna dönük bir dış politika  sergilerdim. 

Ben olsam ülkeyi sırça köşklerde, şatafatlı saraylarda değil, halkımın arasında, onlardan taşan sevgi ve hayranlık seliyle yönetirdim.

Benim ütopik bir ülkem olsa
Benim mucizevi yetkilerim olsa
Ülkemi zulümle değil
Bilimle yönetirdim.